Tiznit

Het is een saaie rit naar Tiznit. We zien overbeladen bussen en koeien en schapen, die vervoerd worden op de daken van bestelbusjes! Op camping Aqua Plage hebben we een plek met uitzicht op zee, wat heerlijk is, want het is 38 graden en het zeewindje is meer dan welkom.
De volgende dag gaat de groep met busjes naar Tafraoute, een rit van ruim 200 km. Het wordt een lange zit naar het maison traditionel van de berbers.Het natuurschoon is niet echt schoon, maar wel mooi.
Ton, een echte geoloog, geeft bij een tussenstop uitleg over de geologische ontstaansgeschiedenis van Marokko. Vlakbij onze eindbestemming stoppen we bij grote formaties roze graniet, wat slechts op 3 plaatsen in de wereld te zien is.
Het traditionele huis ligt in een vervallen dorp en is te bereiken via de begraafplaats. Het is indrukwekkend hoe armoedig en vindingrijk het is opgebouwd. Beneden stonden de beesten en daar moesten de vrouwen ook hun behoeften doen. Mannen moesten dat buiten doen. Op de eerste etage sliep men door elkaar rond de keuken. In de zomer sliep men buiten op het dak. Op de tweede etage bevond zich de gastenkamer en die was echt mooi versierd met tapijten en kleden. Tot 1980 werd dit huis bewoond.
Op de terugweg lunchen we in een hotel. Natuurlijk met tajines. Tot besluit bezoeken we de souk van Tiznit, waar ze grove zilveren berbersieraden, dolken en sabels maken.
Dan volgt er een rustdag. De wasmachine doet goed werk en wij rijden naar het strand, nee eigenlijk rijden we met de auto het strand op. De zee is hier levensgevaarlijk vanwege de onderstroom.
Lange tijd zijn we de enige gasten met een enkele visser. In de verte sjokt een dromedaris over het strand. Een Marokkaanse familie bezoekt het strand en de vrouwen staan met hun gewaden in de zee.
Tot besluit spelen we een jeu de boules wedstrijd en krijgen de briefing voor de reis naar Marrakech. Het wordt daar een druk programma met ballonvaart,hammam bezoek,excursies en avondprogramma's.