Op naar Tarifa

Op La Carlota een gezellig welkomstdiner gehad. De groep is erg leuk.
De volgende dag gaan we op weg naar Tarifa. We hebben ongeveer 305 km. voor de boeg en we besluiten een stuk af te snijden en rijden via El Alharal en Utrera naar het zuiden. We passeren een heel grote kathedraal bij El Palmar de Troya. Het heel indrukwekkend gebouw met .heel veel torens in Oosterse stijl.
Vlak voordat we de snelweg opdraaien storen we een buizerd, die een konijn aan het oppeuzelen is. Hij probeert op te stijgen met het konijn in zijn poten en hangt boven onze motorkap vlak voor de voorruit. De buizerd krijgt zijn prooi niet mee omhoog en laat het kadaver naast onze auto op de weg vallen en verdwijnt de lucht in. Een heel unieke ervaring!
We vervolgen onze weg, rijden langs Cádiz en komen aan op camping Valdevaqueros bij Tarifa, waar het zoals gewoonlijk aan deze kust hard waait. De campingleiding trakteert ons allemaal op sangria en dat gaat er wel in! Daarna toch maar even in het restaurant gegeten met Ron, Ria,Louis, Ria en Gert.
Na de was met Janny en Wim, die een camper bezitten, naar Tarifa om het oude stadje te bekijken en lekker te gaan eten aan de haven.
De volgende dag is het eindelijk zover! We gaan naar Marokko en de hele groep heeft er zin in!
12 september 9:30 uur in een lange rij klaar om te vertrekken. 20 campers en caravans dwars door Tarifa naar de boot. Het inschepen gebeurt uiterst voorzichtig. Er worden opvulmatten neergelegd en de caravans worden in het schip afgekoppeld en op hun plek geduwd. De auto gaat een dek hoger. Heel wat zorgvuldiger dan de ferry van Griekenland!
De papierwinkel voor de douane is enorm! Overal zijn formulieren voor en die formulieren worden door de douane op meerdere plaatsen gecontroleerd. Uiteindelijk ook nog eens op zee! Er staat een enorm lange rij en de laatste passagiers zijn pas een kwartier voor aankomst in Tanger aan de beurt! Ondertussen hebben Chris en ik wat lekkere eau de toilettes gescoord in de taxfree shop. Na drie kwartier varen(13km) komt Tanger in zicht. Het ontschepen gaat langzaam, want alle caravans moeten weer aangekoppeld worden, maar de bemanning blijft uiterst vriendelijk en heel behulpzaam. Op de kade stempels halen en weer controle. Echt hoor, Marokko is hermetisch afgesloten! Dan nog dirhams pinnen, want je mag geen Marokkaans geld in- of uitvoeren. Bij twee busjes kan je geld wisselen of pinnen!
Uiteindelijk rijden we met Wessel ,Edith en Bert,Anja door Tanger. We volgen de kustweg, De Corniche, een mooie boulevard met prachtige lantaarnpalen en flanerende Marokkanen.
Het verkeer is hectisch, maar we volgen Wessel, die ambulance reed door Amsterdam en het rijden door Tanger geweldig vindt. We tanken alle drie en Greet raakt aan de [praat met de baas van het tankstation. Hij vraagt waar we heen gaan en wenst ons een goede reis. Even later komt hij achter ons aan rennen en stopt ons alle drie een fles ijskoud water toe en roept tot volgend jaar!
We rijden richting Rabat over de grote weg(tol) De tol kost haast niets en is prima! Alleen lopen hier overal mensen langs de weg. Na 130 km komen we aan in Moulay Bousselham. Een cultuurschok! Wat een armoe en wat is het vies! Overal afval. Ze smijten echt hun vuil maar neer. En dat is zo jammer, want het dorp ligt aan een lagune waar heel veel vogels verblijven(Réserve naturelle d'oiseaux)
Op de camping is het ook heel primitief. Het sanitair is kapot en vuil. Op de camping loopt een man met paard en wagen om het afval op te halen. en 's ochtends lopen de koeien over de camping om het eten uit de vuilnisbakken te trekken en op te eten.
Op de camping staat een Belg met zijn Marokkaanse vrouw en zijn schoonmoeder en ik besluit ze te vragen wat te komen drinken. Gezellig
we drinken jus d'orange en schoonmoeder maakt muntthee. Deze mensen komen uit het Atlasgebergte en moeder is voor het eerst in Tanger geweest en ziet voor het eerst de zee!
Gisterochtend met bootjes de lagune verkend.We hebben o.a. ijsvogels en flamingo's gespot. Maar omdat het eb werd, kwamen de bootjes gemakkelijk vast te zitten, dus klom de bootsman overboord om in zijn onderbroek de boot te duwen. Op de terugweg voeg de visser of we kleren over hadden.
Met de auto zijn we teruggereden naar Larache , samen met Wessel, Edith, Bert en Anja. De auto's geparkeerd en een mannetje op straat past er dan op voor wat dirhams. In de straten handkarren, Dockers, paard en wagens, wandelaars. In de winkelstraten van de gewone man geweest. Het hele leven speelt zich af op straat en overal afval! Na enkele uren pikken we een terrasje en betalen 1 euro per cola. Nee geen bier! Alcohol is verboden.